Turystyka górska

Z Kużnic na Świnice,
Trasa:, Kuźnice - Klasztor Albertynów - Myślenickie Turnie (1960 m.n.p.m.) - Sucha Czuba (1696 m.n.p.m.) - Kasprowy Wierch (1950 m.n.p.m.) - Beskidek (2012 m.n.p.m.) - Przełęcz Liliowe (1952 m.n.p.m.) - Skrajna Turnia (2096 m.n.p.m.) - Pośrednia Turnia (2128 m.n.p.m.) - Świnicka Przełęcz (2051 m.n.p.m.) - Świnica (2301 m.n.p.m.) - Zawrat (2159 m.n.p.m.) - Zawratowy Żleb - Czarny staw Gąsienicowy (1622 m.n.p.m.) - schronisko PTTK Murowaniec w Dolinie Gąsienicowej (1505 m.n.p.m.) - Królowa Rówień - Przełęcz Między Kopami (1499 m.n.p.m.) - Siodłowa Perć - Dolina Jaworzynki - Kuźnice,

SZLAKI:
1.Kuźnice - Kasprowy Wierch - zielony,
2.Kasprowy Wierch - Świnica - Zawrat - czerwony
3.Zawrat - Dolina Gąsienicowa - schronisko Murowaniec - niebieski
4.Schronisko PTTK Murowaniec - Kuźnice - niebieski

Czasy przejść
Kuźnice - Klasztor Albertynów - Myślenickie Turnie (1960 m.n.p.m.) - Sucha Czuba (1696 m.n.p.m.) - Kasprowy Wierch (1950 m.n.p.m.) - szlak zielony - 3 godziny 30 minut,
Kasprowy Wierch (1950 m.n.p.m.) - Beskid (2012 m.n.p.m.) - Przełęcz Liliowe (1952 m.n.p.m.) - Skrajna Turnia (2096 m.n.p.m.) - Pośrednia Turnia (2128 m.n.p.m.) - Świnicka Przełęcz (2051 m.n.p.m.) - szlak czerwony - 1 godzina 15 minut
Świnicka Przełęcz (2051 m.n.p.m.) - Świnica (2301 m.n.p.m.) - szlak czerwony - 1 godzina
Świnica (2301 m.n.p.m.) - Zawrat (2159 m.n.p.m.) - szlak czerwony - 45 minut
Zawrat(2159 m.n.p.m.) -Zawratowy Żleb - Czarny staw Gąsienicowy (1622 m.n.p.m.) -szlak niebieski - 1 godzina 30 minut
Czarny Staw Gąsienicowy (1622 m.n.p.m.) - Schronisko PTTK Murowaniec w Dolinie Gąsienicowej (1505 m.n.p.m.) - szlak niebieski - 35 minut, Schronisko PTTK Murowaniec w Dolinie Gąsienicowej (1505 m.n.p.m.) - Królowa Rówień - Przełęcz Między Kopami (1499 m.n.p.m.) - szlak niebieski - 35 minut
Przełęcz Między Kopami (1499 m.n.p.m.) - Siodłowa Perć - Dolina Jaworzynki - Kuźnice - szlak żółty - 1 godzina 15 minut
Łączny czas przejścia trasy: 10 godzin 20 minut.

Opis i charakterystyka trasy
Jeden z "topowych" szlaków Tatrzańskich, wiodący nas na jeden z bardziej charakterystycznych szczytów Polskich Tatr Wysokich. Szczytów szeroko opisywanych w literaturze, głęboko zakorzenionych w naszej "górskiej" świadomości, wreszcie szczytów otwierających główną grań Tatry Wysokich w kierunku Orlej Perci, stanowiący często punkt startowy na wspomnianą Orlą Perć. Szczyt piękny, o niezwykłych walorach estetycznych, opiewany przez stulecia w poezji i miejscowych opowiadaniach. Niestety...właśnie wszystkie te cechy które czynią go tak atrakcyjnym i wartym odwiedzenia sprawiają równocześnie że jest on celem niekończącego się w sezonie letnim potoku "szpilkowiczów". Dodatkowo pielgrzymką tym sprzyja bliskość kolejki na Kasprowy Wierch, co sprawia że wielu wiedzionych złudną jego bliskością podejmuję to wyzwanie, nie będąc na nie przygotowanym. Jednak pomimo wszystkich tych przywar, zachęcam do jego zdobycia, atrakcyjność widokowa i posmak wysokogórskiego wyzwania, wynagrodzą nam te "wady"., , Szlak rozpoczynamy od dotarcia na parkingu przed dolną stacją kolejki linowej na Kasprowy Wierch w Kuźnicach. Tu mała podpowiedź, nie ma możliwości dojechania tam samochodem prywatnym, gdyż od ronda Kuźnickiego obowiązuje zakaz wjazdu. Najbliższym miejscem gdzie możemy pozostawić samochód jest parking strzeżony pod skocznią Krokwią. Z tego miejsca pozostaje nam podejść pieszo na parking w Kuźnicach, co nie powinno nam zająć więcej niż 20 - 25 minut. Jeśli jedziemy z centrum Zakopanego, możemy tam się dostać bardzo często kursującymi prywatnymi BUS-ami. Na parkingu w Kuźnicach, skręcamy w lewo w kierunku budynku pawilonu handlowego. Tuż obok niego znajduje się brukowana droga. Wchodzimy w tą właśnie drogę, w tym miejscu powinniśmy już zobaczyć choinkę ze szlakami. Wybieramy zielony, prowadzący nas na pierwszy z naszych celów - Kasprowy Wierch. Szlak tuż po starcie opuszcza brukowany trakt i odbija w piękny reglowy, świerkowy las. Początkowo, przez pierwsze kilkanaście minut szlak będzie wiódł łagodnie się wznosząc, lasem. Po drodze będziemy mijać, widoczne w odległości kilkudziesięciu metrów, Klasztor Ojców Albertynów i Sióstr Albertynek. Wkrótce potem szlak zacznie się ostrzej wznosić, nabierając wysokości. Niedługo potem po raz pierwszy szlak przetnie się z trasą kolejki linowej. W tym momencie będziemy się zbliżać do Kasprowej Polany, następnie szlak ponownie wejdzie w las, by wyprowadzić nas po zatoczeniu półpętli na Myślenickie Turnie (2360 m.n.p.m.), tuż obok stacji przesiadkowej kolejki na Kasprowy Wierch. Dotarcie do tego miejsca powinno nam zając około 1 godziny 30 minut. , , Następnie szlak definitywnie opuści las, prowadząc nas otwartym skalnym terenem w kierunku Suchej Czuby (1696 m.n.p.m.), szlak na tym odcinku prowadzi serpentynami, coraz ostrzej w górę, co będzie już standardem aż do samego Kasprowego Wierchu. Może to być szczególnie męczące w upalne dni, gdyż opierające się na stoku słońce będzie z nas wysysać mnóstwo sił. Tu mała dygresja, teren ten jest objęty ścisłą ochroną, prowadzi się na nim intensywne nasady roślinne, mające odtworzyć pierwotną szatę roślinną tego terenu, oraz powstrzymać proces wietrzenia i osypywania się podłoża, dlatego pomimo że może to być bardzo męczące i załamanie tego zakazu jest bardzo kuszące - nie skracajcie sobie drogi poza szlakiem, ścinając zakręty - w ten sposób niszczycie młode rośliny. Im bliżej będziemy znajdować się Kasprowego, tym otaczać nas będą bardziej niezwykłe widoki, dla których charakterystyczne jest poczucie ogromu przestrzeni. Po około dwóch godzinach od opuszczenia Myślenickich Turni, docieramy do szczytu Kasprowego Wierchu, przechodząc obok budynku obserwatorium metrologicznego IMGW. W znajdującym się obok budynku górnej stacji kolejki linowej, znajdziemy bufet, gdzie możemy się posilić i odpocząć. , , Z Kasprowego Wierchu ruszamy czerwonym szlakiem w kierunku Świnicy. Na tym odcinku szlak wiedzie szerokim traktem w znacznej mierze rozdeptanym przez masy pielgrzymujących ludzi. Nie do przecenienia są jednak widoki, na wprost przed nami znajduje się nasz cel Świnica. Po kilkunastu minutach docieramy na pierwszy na tej trasie dwutysięcznik - Beskid (2012 m.n.p.m.), ze względu na bliskość kolejki linowej jest to chyba najłatwiej dostępny dwutysięcznik w Tatrach. Po około 25 minutach marszu dotrzemy na przełęcz Liliowe (1952 m.n.p.m.) która oficjalnie uważana jest za granice rozdzielającą Tatry Zachodnie od Tatr Wysokich. Szlak powoli się zwęża, staje mniej rozdeptany, co można wiązać również z faktem że wielu "szpilkowiczów" właśnie w tym miejscu kończy swoje zmagania. Ruszając dalej, mamy przed sobą serię podejść, szlak powoli ale regularnie będzie nabierał wysokości. Po drodze miniemy: Skrajną Turnię (2096 m.n.p.m.), Pośrednią Turnię (2128 m.n.p.m.), aż po około godzinie i 15 minutach żmudnych podejść dotrzemy na Świnicką Przełęcz (2051 m.n.p.m.). Na przełęczy nasz czerwony szlak przecina się ze szlakiem czarnym, prowadzącym w kierunku schroniska Murowaniec w Dolnie Gąsienicowej. Tu szlak nabiera prawdziwie wysokogórskiego charakteru. Staje się bardziej skalisty, nieregularny, coraz częściej piętrząc przed nami progi skalne i gładkie płyty granitowe, pojawiają się ubezpieczone łańcuchami odcinki szlaku. Szlak poprowadzi nas półkami skalnymi, które przeprowadzą nas na południowe zbocze Świnicy. Ostatnie metry pod wierzchołek Świnicy, można zakwalifikować jako nietrudną wspinaczkę, choć ostatnie podejście może osobom o słabszej kondycji, lub tym które mają kłopot z ekspozycją sprawić sporo kłopotu, gdyż należny dość wysoko podciągnąć się na skalnej ściance, aby pokonać próg za którym znajduje się wierzchołek Świnicy (2301 m.n.p.m.). Na szczycie panuje zazwyczaj olbrzymi ścisk, w związku z czym zalecam zachowanie dużej ostrożności ze względu na nieostrożnie przepychających się ludzi. Dodać tu należy że jeśli znajdziemy się w rejonie szczytu podczas załamania pogody i burzy, należy bezwzględnie za wszelką cenę jak najszybciej opuścić rejon szczytu! Świnica bowiem uważana jest za naturalny odgromnik tej części tatr i dochodzi tam podczas burzy do bardzo częstych i silnych wyładowań, co już dla niejednej osoby zakończyło się tragicznie. Należy wówczas przestrzegać zasad zachowań podczas burzy, a przede wszystkim wyłączyć wszelkie urządzenia elektryczne, w szczególności telefony komórkowe. Poprzez główny szczyt Świnicy przebiega granica państwa. Ze szczytu przy dobrych warunkach mamy niesamowity widok z panoramą o kącie 360 stopni, na Tatry Zachodnie i Wysokie, na łańcuch Orlej Perci, oraz Słowackie Tatry Wysokie i Zachodnie. Ze Świnicy ruszamy dalej w kierunku Zawratu czerwonym szlakiem. Odcinek ten obfituje w trudności techniczne, prawie w dwóch trzecich jego długości będą nam towarzyszyć sztuczne ubezpieczenia w postaci łańcuchów i stalowych klamer. Choć oficjalnie szlak Orlej Perci zaczyna się od Zawratu, odcinek ten nie odbiega znacząco pod względem trudności od sławnego krewniaka. Zalecam zachowanie tutaj wysokiej ostrożności, ważne aby pamiętać przez cały czas o zachowaniu podstawowych zasad auto asekuracji, nie spieszmy się, nie ulegajmy też presji innych. Szlak prowadzi nas kolejno przez żebra skalne Niebieskiej Turni i Gąsienicowej Turni. Szlak dostarcza wielu niezapomnianych emocji i wrażeń i jeśli tylko będziemy pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa, stanie się dla nas niezapomnianym przeżyciem. , , Po około 45 minutach docieramy na stosunkowo rozległą przełęcz górską - Zawrat. W miejscu tym należącym do początkowego punktu szlaku Orlej Perci, szlak czerwony przecina się ze szlakiem niebieskim, który prowadzi poprzez Zawrat w kierunku Doliny Pięciu Stawów Polskich i w przeciwnym w kierunku Doliny Gąsienicowej - naszego następnego celu. Ciekawostką może być fakt że szlak którym będziemy podążać nazwano Szlakiem Lenina w epoce świetności komunizmu. Do niebieskich oznaczeń szlaku domalowano małe czerwone gwiazdki, które były sukcesywnie wydrapywane przez turystów i górali. Początek szlaku w kierunku Doliny Gąsienicowej prowadzi przez stosunkowo trudny technicznie odcinek, wiodący przez Zawratowy Żleb. Odcinek ten jest jednak w całości ubezpieczony łańcuchami. Należy zachować dużą ostrożność. W złych warunkach atmosferycznych może zajść potrzeba wybrania innego od normalnego wariantu trasy co wynika z wielu bardzo wyślizganych miejsc. Zimą łańcuchy najczęściej pozostają pod pokrywą śnieżną, a odcinek ten jest w znacznej mierze narażony na lawiny, poruszanie się nim wymaga wówczas znajomości podstaw wspinaczki zimowej, oraz posiadania minimum sprzętu w postaci raków i czekanów, dlatego polecany jest osobą z odpowiednimi umiejętnościami i doświadczeniem. Po minięciu tego kilkuset metrowego odcinka, szlak staje się łatwiejszy, aż po około 45 minutach przechodzi w szeroką ścieżkę zbudowaną z płasko ułożonych kamieni, czasem ogromnych głazów. Sprowadza nas ona poprzez Zawratowy Kocioł w bezpośredni rejon Czarnego Stawu Gąsienicowego. Teren ten ma charakterystyczny posępny, groźny wygląd, budzący w nas poczucie kruchości wobec majestatu, nieprzemijalności i potęgi Tatr. Teren generalnie pozostaje zacieniony w związku z czym można spodziewać się że do późnych miesięcy letnich w żlebach i załamaniach skalnych będą tam zalegać łaty śniegu. Po około godzinie i 30 minutach znajdziemy się nad stawem, okrążając go i prowadząc nas w kierunku wygodnej ścieżki ułożonej z kamiennych płyt i prowadzącej nas do Schroniska PTTK Murowaniec w dolinie Gąsienicowej. Mijając staw poruszać będziemy się wśród kosodrzewiny, po zboczach Małego Kościelca. Miejsce niepozorne, lecz bywające w warunkach zimowych szalenie niebezpieczne. W miejscu tym zimą mogą schodzić niebezpieczne lawiny, których jedną z ofiar był Mieczysław Karłowicz. Pomnik ku jego czci w miejscu znalezienia jego ciała będzie widoczny po drodze. Jest to kamienna płyta z inskrypcją i celtyckim znakiem swastyki. Teren stopniowo będzie się wypłaszczał, łagodnie sprowadzając nas poprzez pola traw i kosówki do schroniska, gdzie powinniśmy dotrzeć po kolejnych 35 minutach od momentu minięcia stawu. Ze schroniska Murowaniec (1505 m.n.p.m.) udajemy się za niebieskim szlakiem w kierunku szczytu Królowa Rówień, mijamy po drodze drewniane stylowe zabudowania Betlejemki, oraz inne należące do PZA. Odbywają się tam kursy Taternickie, oraz obozy szkoleniowe dla kadry Taternickiej. Warto w tym miejscu obejrzeć się za siebie, pożegnać z pięknie wyeksponowanym pasmem Orlej Perci, Krzyżnego i Żółtej Turni, oraz Kasprowego Wierchu. Idąc dalej docieramy do przełęczy Między Kopami (1499 m.n.p.m.), po minięciu której zamknie się za naszymi plecami widok na Dolinę Gąsienicową, a otworzy przed nami na Boczań, dolinę Jaworzynki, oraz dominujący w pejzażu masyw Giewontu. Dotarcie do tego miejsca powinno nam zająć nie więcej niż 35 minut. W miejscu tym znajdują róża szlaków, wybieramy szlak żółty, który sprowadzi nas do Doliny Jaworzynki. Szlak zaczyna się od stromego zejścia przez Siodłową Perć. Choć odcinek nie przedstawia tu żadnych trudności technicznych, bardzo łatwo tu o poślizgnięcie, a wielometrowy upadek mógłby mieć przykre konsekwencję. Dlatego szczególnie w złych warunkach należy zachować tutaj ostrożność, a zimą wybrać raczej zejście poprzez Skupniów Upłaz, ze względu na częste zagrożenie lawinowe. Po zejściu do Doliny Jaworzynki, mamy przed sobą już łatwy, relaksowy odcinek szlaku, który łagodnie sprowadzi nas z powrotem do Kuźnic. Idąc doliną warto zwrócić uwagę na niezmiernie ciekawą formację skalną, noszącą nazwę - Kamiennych Ogrodów. W miejscu tym skalne ostańce utworzyły fantazyjne formy, w których można się dopatrzeć między innymi postaci ludzi. Zejście tym ostatnim fragmentem szlaku powinno nam zająć około godziny, 15 minut.

Dostępność trasy:
Trasa obfitująca w niebezpieczne i eksponowane odcinki górskie, zalecana dla osób obytych z ekspozycją, sztucznymi ułatwieniami, oraz wytrzymałych kondycyjnie, ze względu na ogólną długość szlaku. Generalnie szlak zalecany przy dobrych warunkach pogodowych, w zimie wymaga dużego doświadczenia w poruszaniu się w wysokogórskich warunkach zimowych, oraz posiadania odpowiedniego sprzętu. Szlak nie zalecany dla małych dzieci, wymagający rozwagi i odpowiedzialności.

Ostrzeżenia:
Uwaga! Ze względu na naturalną tendencję wynikającą z poleżenia, wysokości i budowy geologicznej, należy unikać przebywania w okolicach szczytu Świnicy podczas burzy. W rejonie tym doszło do wielu porażeń. Tendencję tą dodatkowo nasilają znajdujące się wokół wierzchołka sztuczne ułatwienia, w postaci łańcuchów i metalowych klamer. Jeśli doszło do załamania pogody i wystąpienia burzy podczas naszej obecności na szczycie należy go jak najszybciej opuścić, unikać w miarę możliwości używania łańcuchów, oraz wyłączyć wszelkie posiadane urządzenia elektryczne, w szczególności telefon komórkowy. Jeśli pogoda zaczyna się załamywać podczas podchodzenia pod szczyt, nie należy kontynuować szlaku, lecz jak najszybciej zawrócić.

Przydatne Linki:
http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awinica
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zawrat
http://www.pkl.pl/?strona,doc,pol,lato,1408,0,720,1,1408,ant.html
http://murowaniec.pttk.pl/
http://www.topr.pl/
http://www.tpn.pl/
http://www.imgw.pl/index.php
http://new.meteo.pl/

Ważne telefony:
TOPR - telefon alarmowy: +48 601-100-300 lub +48 18-20-63-444

utw przez snikiel 02 Aug 2011 17:11
ost mod 05 Jul 2021 06:47

Kategorie

Miejsca

Świnica

Świnica z Kuźnic przez Kasprowy Wierch

Turystyka górska

Opis

Kto tam byl