Turystyka górska

Pilsko z przełęczy Glinne słowackim niebieskim szlakiem,
TRASA: Korbielów, przełęcz Glinne (808 m n.p.m.) - Pilsko (1557 m n.p.m.) - Hala Miziowa schronisko PTTK (1274 m n.p.m.) - Korbielów, przełęcz Glinne (808 m n.p.m.)

CZASY PRZEJŚĆ: Korbielów, przełęcz Glinne (808 m n.p.m.) - szczyt Pilska (1557 m n.p.m.) - 2 godziny 15 minut / szlak: czerwony / niebieski Słowacki szczyt Pilska (1557 m n.p.m.), Polski szczyt Pilska - Hala Miziowa, schronisko PTTK 1274 m n.p.m.- 35 minut / szlak: czarny Hala Miziowa, schronisko PTTK - Korbielów, przełęcz Glinne (808 m n.p.m.) - 1 godzina 30 minut / szlak: czerwony Łączny czas przejścia trasy: 4 godziny 20 minut

START: pętla autobusowa na przystanku PKS, obok drogowego przejścia granicznego na przełęczy Glinne META: pętla autobusowa na przystanku PKS, obok drogowego przejścia granicznego na przełęczy Glinna

OPIS I CHARAKTERYSTYKA SZLAKU: Naszą trasę zaczynamy od dotarcia do gminy Korbielów. Dalej mijając Korbielów Kamienne, kierujemy się na drogowo - piesze przejście graniczne na przełęcz Glinne (808 m n.p.m.). Obok przejścia, znajdują się zabudowania z małą gastronomią, kantorem i pętlą autobusową. W tym miejscu znajduję się również mały parking, gdzie możemy pozostawić nasz pojazd, jako że będziemy schodzić w to samo miejsce. Można tu również dotrzeć PKS-ami, lub kursującymi tu z Żywca prywatnymi BUS-ami. Aby trafić na szlak wystarczy przejść szosę i skierować się na widoczna z daleka szeroką ścieżkę prowadzącą wzdłuż przecinki granicznej. Tu mała uwaga, niniejszy opis dotyczy wyjścia na Pilsko słowackim szlakiem niebieskim, zaczyna się on kawałek poniżej przejścia granicznego, po stronie słowackiej. Ponieważ jednak oba szlaki, nasz czerwony i słowacki niebieski szybko się łączą, nie ma sensu przekraczać granicy przez przejście graniczne, chyba że ktoś ma ochotę na słowackie piwo. Można je zakupić kawałek za przejściem w znajdującym się przy szosie sklepie ogólnospożywczym. Po przekroczeniu szosy zauważymy stojącą pomiędzy drzewami róże szlaków. Wybieramy szlak czerwony i kierujemy się doskonale widoczną ścieżką w górę. Szlak po kilkuset metrach kluczenia pomiędzy zagajnikami, wkroczy na przecinkę graniczną, gdzie połączy się z słowackim szlakiem niebieskim. Od tej chwili przez ponad godzinę oba szlaki będą prowadzić razem, lub tuż obok siebie. W przeciwieństwie do Polskiego czerwonego szlaku, słowacki niebieski wyprowadzi nas wprost na szczyt Pilska, z pominięciem hali Miziowej, na którą zejdziemy w drodze powrotnej. Tu mała sugestia, jak wspominałem powyżej oba szlaki wiodą razem i w tym samym przebiegu, aż do momentu gdy szlak czerwony odbija w prawo w kierunku rezerwatu Pilsko i dalej hali Miziowej - co będzie jasno zaznaczone strzałką, dlatego dla naszej wygody, póki szlaki się nie rozdzielą lepiej jest nam trzymać się szlaku polskiego, gdyż niebieski słowacki szlak, co chyba jest charakterystyczne dla słowackich szlaków w ogóle, jest fatalnie i mylnie oznakowany. Już po pierwszych 10 minutach szlak zacznie piąć się do góry i tak już właściwie pozostanie do samego szczytu Pilska. Podejścia momentami dość intensywne mogą zmęczyć osoby słabiej przygotowane fizycznie. Po około godzinie mozolnego wspinania, dotrzemy w okolice słupka granicznego numer 106. W chwilę później szlaki polski i słowacki rozdzielą się, polski czerwony skręci w prawo, prowadząc przez rezerwat Pilsko i rezerwat Pięć Kopców na halę Miziową. My kontynuujemy marsz niebieskim słowackim szlakiem, nadal pnąc się w górę wzdłuż przecinki granicznej. Warto tutaj obejrzeć się za plecy, gdzie wraz z nabieraniem wysokości otworzy się nam piękny widok na masyw Babiej Góry. Po kolejnych 45 minutach podchodzenia, dotrzemy na małe siodełko gdzie kończy się las. Przed nami otworzy się widok na podejście pod szczyt Pilska. Początkowo szlak ostro wyrywa do góry, podejście to jest jednak krótkie. Po jego pokonaniu będziemy się poruszać łagodnie wznoszącą się ścieżką, pomiędzy pojedynczymi skarłowaciałymi świerkami i kosodrzewinami. Tutaj uwaga! Jak pisałem wcześniej Słowacy raczej nie dbają o jakość znakowania szlaków, pomimo że będziemy się poruszać w otwartej terenie nie spotkamy się tutaj z tyczkami, czy inną forma dodatkowych znaków, ułatwiających orientację podczas złych warunków pogodowych. Jeśli takie niekorzystne warunki wystąpią, a nie znamy tych terenów, lub nie potrafimy poruszać się w oparciu o wytyczony azymut, bezpieczniej wówczas jest zrezygnować z wejścia słowackim szlakiem i skręcić wcześniej za polskim czerwonym szlakiem na halę Miziową, skąd dobrze znakowanymi szlakami dotrzemy na szczyt Pilska. Po 25 / 30 minutach kluczenia w otwartej przestrzeni dotrzemy do łącznika szlaków w rejonie Polskiego szczytu Pilska. Znajduję się tam również zielone przejście turystyczne. Dalej nadal poruszając się szlakiem niebieskim, idziemy ścieżką wiodącą wśród gęstej i zwartej kosodrzewiny by w ciągu kilku minut dotrzeć na właściwy (Słowacki) szczyt Pilska 1557 m n.p.m. Na szczycie znajduje się charakterystyczny drewniany krzyż, kopczyk z kamieni i tablica informacyjna. Krzyż ustawili tutaj mieszkańcy słowackiej wsi Mutne. Roztacza się stąd niezwykle urokliwy widok na Orawę, zalew Orawski, Beskid Orawski, w kierunku przeciwnym na kotlinę Żywiecka, Beskid Śląski, Beskid Żywiecki i oczywiście dominujący wysokością masyw Babiej Góry. Przy dobrych warunkach pogodowych, szczególnie w pogodne, mroźne, zimowe poranki, można stąd oglądać piękną panoramę Tatr. Ze szczytu wracamy tą samą, która tu przybyliśmy ścieżką, aż na zielone przejście graniczne. Następnie wybieramy szlak czarny i kierujemy się do widocznego w dole na hali Miziowej schroniska PTTK (1274 m n.p.m.). Szlak momentami ostro prowadzący w dół, po niecałych 20 minutach połączy się w przebiegu z nartostradą wiodąca aż w pobliże schroniska. Zejście, przy dobrych warunkach pogodowych nie powinno nam zająć więcej niż 35 minut. Na hali znajduję się pełniący w tej chwili rolę pomocniczego magazynu i punktu gastronomicznego, stary budynek schroniska, oraz murowany gmach nowego, oddanego do użytku w 2003 roku. Po odpoczynku ruszamy w drogę powrotną wybierając szlak czerwony. Szlak po kilkunastu minutach wprowadzi nas w las, wprowadzając na teren rezerwatu Pięciu Kopców, by następnie to wznosząc się to opadając doprowadzić nas przez Las Suchowarski do kolejnego rezerwatu - Pilsko. Szlak na tym odcinku będzie zataczał rozległe półkole, trawersując zbocza masywu Pilska. Po około 35 / 40 minutach szlak wyprowadzi nas z powrotem na przecinkę graniczną, kilkadziesiąt metrów powyżej słupka granicznego numer 106. W ten sposób docieramy ponownie do miejsca gdzie w drodze na Pilsko rozstaliśmy się ze szlakiem czerwonym. Dalej podążamy opisaną już ścieżką, sprowadzającą nas w ciągu 30 /40 minut na przełęcz Glinne, do miejsca skąd rozpoczęliśmy nasz szlak.

DOSTĘPNOŚĆ TRASY: Szlak stosunkowo krótki, dostępny przez cały rok, w każdych warunkach z wyłączeniem okresu zimowego, gdy na kopule szczytowej Pilska zalegają duże masy śniegu, mogącego stwarzać zagrożenie lawinowe. Poruszanie się w warunkach zimowych, wymaga odpowiedniego zimowego doświadczenia górskiego. Podczas załamań pogody i zamglenia istnieje ryzyko zabłądzenia w obszarze kopuły szczytowej Pilska, należy zachować czujność.

OSTRZEŻENIA: Pomimo że szlak w przeważającej części jest łatwy i technicznie nie wymagający, należy zachować ostrożność poruszając się po kopule szczytowej Pilska, istnieje niebezpieczeństwo zabłądzenia, gdyż szlak jest na tym odcinku wyjątkowo źle i słabo oznakowany.

Przydatne Linki: http://halamiziowa.pl/index.php http://pl.wikipedia.org/wiki/Pilsko http://pl.wikipedia.org/wiki/Hala_Miziowa http://www.pks.zywiec.pl/ http://beskidy.gopr.pl/ http://www.pogodynka.pl/ http://www.meteogroup.pl/pl/home/pogoda/pogoda.html
WAŻNE TELEFONY: GOPR - 601 100 300

utw przez tps 19 Apr 2025 00:30
ost mod 04 Jul 2021 08:21

Kategorie

Miejsca

Pilsko

Pilsko z Korbielowa przez przeł. Glinne

Turystyka górska

Opis

Kto tam byl